నీ కోసం

ప్రతి క్షణంలోనూ ఆనందమున్నఆవలతీరానికి వద్దామనుకుంటానా
మరు క్షణమే ఓ అల విరిగి ఒడ్డును తాకినట్లైన అనుభూతితో
వణికిపోతున్నాను

చీకటి తెరలో చిక్కుకునిపోయి నీ ఆసరా కోసం దిక్కులు చూస్తూ
వద్దనుకుంటూనే విడిచి వచ్చిన దారిలోకి తిరిగి
చేరుతున్నాను

నిట్టూర్చి మళ్ళీ నిన్ను తల్చుకోగానే ఏర్పడిన ఓ కొత్తరహదారిలో
నన్ను తాకుతున్ననీ పిలుపుని వింటూ తడబడుతూ మెల్లగా
ప్రయాణిస్తున్నాను

ఈ మార్గానికి మొదలూ గమ్యమూ రెండూ లేవు అదేమిటో!

***

స్వామీ! నాకో సందేహం - నాలోనే నువ్వు దాగి ఉన్నావని!
అవునా... ఉంటే ఇవ్వరాదుటయ్యా
నాకిక్కడే దర్శనం!!!

***

- రాధ మండువ